Przykładem agresji słownej jest:
-
ubliżanie
-
przezywanie
-
wyśmiewanie
-
grożenie
-
ośmieszanie
-
plotkowanie
-
szantaż
-
obrażanie
Jej konsekwencje to: poczucie zagrożenia,
odrzucenie, wyizolowanie drugiej osoby z grupy.
Agresja fizyczna to fizyczny atak na
druga osobę lub jej własność. Przybiera najczęściej formę bezpośrednia,
czyli taka, kiedy dochodzi do fizycznego kontaktu agresora z ofiara, np. w
postaci bicia, kopania, plucia, popychania, zadawania ran, wymuszania
pieniędzy itp.
Z agresja instrumentalną mamy do
czynienia wtedy, gdy agresor chce coś zdobyć lub osiągnąć jakiś cel.
Agresja emocjonalna występuje w wyniku
przeżywanego leku lub złości. Nie tylko w życiu, ale przede wszystkim na
terenie szkoły mamy do czynienia z agresja czynna i bierna. Obie postacie
niosą ze sobą jednakowy ładunek wrogości i są atakiem na człowieka.
Czynną
agresję bardzo łatwo zidentyfikować, bowiem nie można jej ukryć i z
reguły bywa głośna, a co najmniej widoczna.
Jej zewnętrzne oznaki to:
-
krzyki,
-
oskarżenia,
-
złośliwości,
-
szyderstwa, groźby,
-
przemoc fizyczna.
Czynna agresja jest próba ochrony samego siebie (w sensie poczucia
własnej wartości, własnych potrzeb, przekonań czy stanu posiadania).
Wyrasta często
z głębokiego poczucia braku bezpieczeństwa.
Bierna agresja to próba manipulacji
druga osoba, dokuczenia jej lub zranienia bez ryzykowania otwartego
konfliktu.
Przybiera różne formy:
-
nie odzywanie się (naburmuszona mina),
-
obrażanie się, tzw. techniki zwlekania, czyli
lenistwo, spóźnianie się, nie przyznawanie się do gniewu; jest to widoczne
w sytuacjach, kiedy stwierdzeniom typu Nic mi nie jest towarzyszy mowa
ciała wyrażająca zupełnie coś innego,
-
ignorowanie rozmówcy,
-
cios w plecy, czyli rozpuszczanie plotek,
-
sabotowanie danej osoby przy jednoczesnym
unikaniu bezpośredniej konfrontacji.
Zachowania agresywne przybierają
formę bójek, znęcania się nad słabszym, mściwości przejawianej w stosunku
do kolegów. Agresywność przyjmuje także formę czynów chuligańskich,
niszczenia sprzętu szkolnego, czy też uszkodzenia ciała powodującego trwałe
kalectwo.
JAK RADZIĆ SOBIE W PRZYPADKU
PRZEŚLADOWANIA - wskazówki dla ucznia
Przemoc to nie tylko popychanie i bicie. Jesteś ofiarą przemocy także wtedy,
gdy:
-
jesteś przezywany, ośmieszany przez obraźliwe słowa, gesty, rysunki, publikacje;
-
ktoś niszczy, zabiera lub kradnie twoją własność;
-
dostajesz obraźliwe listy, sms-y, telefony;
-
ktoś grozi zrobieniem Ci krzywdy lub wyrządzeniem innej szkody.
-
ktoś najczęściej złośliwie komentują Twój
wygląd, pochodzenie, status materialny, sytuację rodzinną, stopnie w
szkole, wady fizyczne lub problemy ze zdrowiem, itp.
Co możesz zrobić
Prześladowanie samo się nie skończy, jeśli nikomu o tym nie powiesz.
Koniecznie
poinformuj o przykrych zdarzeniach rodzicom, nauczycielowi, przyjacielowi.
W szkole
zawsze jest Twój wychowawca, który powinien wiedzieć, jeśli dzieje się coś
złego. Jeśli masz
większe zaufanie do innego nauczyciela lub pracownika szkoły to
porozmawiaj z wybraną
przez Ciebie osobą. Masz prawo do tego, aby czuć się bezpiecznie.
Jak sobie radzić z prześladowaniem?
-
Podczas przerw staraj się przebywać w bezpiecznych miejscach w szkole, w towarzystwie kolegów i nauczycieli. Sprawcy nie lubią świadków.
-
Jeśli spotka Cię coś złego w szkole natychmiast poinformuj o tym nauczycieli i rodziców.
-
W trudnej sytuacji zawsze proś o pomoc i wsparcie, nie obawiaj się wołać o pomoc do postronnych osób.
-
W kontakcie ze sprawcami przemocy zachowuj się pewnie i spokojnie, nie prowokuj ich. Powiedz jasno i wprost, że nie życzysz sobie takiego traktowania. Staraj
się przede wszystkim spokojnie opuścić to miejsce tak szybko, jak to jest możliwe.
-
Jeśli sprawcy Ci grożą lub namawiają do czegoś, czego nie chcesz zrobić zastosuj technikę „zdartej płyty”, powtarzając przez cały czas jedno zdanie.
-
Na przezwiska możesz reagować za pomocą zdania, które ma pokazać, że to Cię nie dotyka, np. „możesz tak uważać”.
|